JamanshahBlog

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {572} صدقے تیڈے پردے توں مریم دی رِدا بی بی نعلین تیڈی چُمدائے لُعبہ دا حیا بی بی ....٭.... تیڈا گھر توں قدم بی بی اَج باہر پیا آندائے  اکبر وی کھڑا روندائے عباس وی تڑپاندائے  رب جانڑے ہے کیا نیتی تساں بھین بھرا بی بی ....٭.... گھر پاک توں کوئی طائر پر مار کے نہا لنگھدا تیڈا سفر تے ٹر پونون عباس نہیں سہہ سنگدا غیور ہے غازی کوں سفریں نہ رُوا بی بی ....٭.... اِنہاں پیکیاں گلیاں دی تیکوں نہیں خبر بی بی عباس کوں سُجھدا ہے پر ہول سفر بی بی ضامن تیڈے پردے دا ہووے نہ جدا بی بی ....٭.... شبیر کوں پئے ڈِسدن بازار دے کئی منظر ہر چوک تے بارش توں تر خون کنوں کئی سر خطبے دا لب و لہجہ ، بابے دی صدا بی بی ....٭.... بازار دے خطبیاں توں کونین ہلا ڈیسیں ویرن دی توں کل محنت خود توڑ چڑھا ڈیسیں شبیر طبع بی بی ، عباس نما بی بی ....٭.... جعفر اے دعا منگدائے نت شاد رہی ویڑھا چن حسن دا وس پووی آباد رہی ویڑھا  صدقہ علی اکبر دا ہنڑ خوشیاں ڈِکھا بی بی  ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {2621} میکوں اصغر ڈیو چا پاک اماں اینکوں اپنے کولھ ٹکا گھنساں دل مونجھا تھیسی جئیں ویلے اینکوں ڈیکھ کے مونجھ لہا گھنساں ....٭.... تہاڈا پیار جاں آسی یاد میکوں روح تڑپسی دل تھی خون ویسی  اوں ویلے کمسن ویرن کوں تہاڈے پاروں میں گل لا گھنساں ....٭.... روح سکدی راہسی ہر ویلے چن اکبر کیتے پاک امڑی میں ویر اصغر کوں گل لا کے توڑے کجھ تاں سدھر لہا گھنساں ....٭.... اُتھاں شادی تھیسی اکبر دی اِتھاں دل میڈا بے چین ہوسی  پینگھے وِچ توڑے اصغر کوں اِتھاں بنریاں وانگ سجا گھنساں ....٭.... جڈاں بھین معصومہ یاد آسی میڈے روکیں آنسو نہ رکسن میں بھین دے عیوض ایں چن دا منہ چم کے درد گھٹا گھنساں ....٭.... جعفر ہنڑ او بیمار وسے جیڑھی رو امڑی کوں آہدی ہئی  میڈے کولھ جے ہوسی ویر اصغر ایں توں سارے پیار کرا گھنساں ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {576 } اکبر تیڈی جدائی میکوں سدا رُویسی  تیڈا ایں رو کے ٹرناں میکوں ودا رُویسی  ....٭.... بھینیں دے نال اکبر ایویں تاں نہیں کریندے  بھینیں توں کر کے اوہلے ویرن کڈاہیں نہیں ویندے  کنڈ کر کے ٹر ونجن دی پل پل ادا رُویسی  ....٭.... جیویں جو کجھ نہیں لگدی اکبر میں تئیں بھرا دی  ایویں توں تروڑ دعوے ٹریائیں جہاں دا ہادی  کہیں بھین کوں نہ ایویں کوئی بھرا رُویسی  ....٭.... بھائیاں دے باجھ جیون بھینیں دا ہے اَجایا  میں جی کے کیا کریساں تئیں بن سخی دا جایا  تیڈا اے رو کے ملناں پل پل ولا رُویسی ....٭....  کتنی امید رکھ کے ہم آئی بنڑ سوالی  کیتی نہیں تئیں سفارش میکوں ولایائی خالی  اُجڑی دے نال تیڈا جو پیار ہا رُویسی  ....٭.... نیندے جو نال ناہوے ، ملناں ہا روح رضا دا انجان بنڑ کے ٹرناں شیوہ تاں نہیں بھرا دا تیڈا نہ کھڑ کے ڈیکھن بعد اِچ ودا رُویسی  ....٭.... جعفر او ڈُکھ دی ملکہ پلوں بدھے بھرا دا ویرن کوں ہئی جو آہدی دامن پکڑ عبا دا توں بے نیاز تھی کے پچھدائیں جو کیا رُویسی  ....٭....

 یا مولا کریم نوحہ پاک تیڈے نام دی تسبیح ملک پڑھن اے عون دی ما ناں خاک تے بہہ  میڈے سارے گھر دی ہیں توں مالک ناں نیر وہا ناں خاک تے بہہ ....٭.... اے گھر تیڈی ملکیت ہے ہے جیڑھی شئے ایں گھر دے وچ چاﺅ زیور تے اسباب یکے بھانویں آوے لوڑھ سفر دے وچ کیوں صرف توں چیندی ہیں بی بی امڑی دی ردا ناں خاک تے بہہ ....٭.... ونجہ بے شک نال بھرانواں دے تیڈا ویر جتھاں آباد ہووے بھائیوال جو ہیں گھنے ادھ حصہ تہاڈی سانجھی او جائیداد ہووے میڈی ساری دولت حاضر ہے کر چھوڑیں ادا نہ خاک تے بہہ ....٭.... میکوں یاد وصیت ہے اجہ تائیں میکوں پاک امیر ڈسایا ہا جڈاں گھر میڈے تساں آئے ہاوے تہاڈا حق میکوں سمجھایا ہا تیڈے سارے حق سر تاج تے ہن ناں خاک روا نہ خاک تے بہہ ....٭.... میڈے عون و محمد حاضر ہن گھن ونجہ بے شک توں نال ڈوہیں کر چھوڑیں صدقہ ویرن دا توں کربل دے وچہ لعل ڈوہیں  اے سارا ترکہ تیڈا ہے تیڈا جیوے بھرا ناں خاک تے بہہ ....٭.... جعفر وس پووے عون دی ما جیڑھی ویر دے سانگے سفر گئی  سرتاج توں وقت تیاری دے بہہ خاک تے رخصت منگدی رہی  جیکوں عون دا بابا رو آکھے ناں درد ودھا نہ خاک تے بہہ ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {2423} مہمان ہن اَج دی رات دیاں تیڈی مس دیاں سبزیاں پُھٹیاں چن اکبر ہن آ کے عین جوانی تے میڈے دل دیاں آساں تُرٹیاں چن اکبر ....٭.... ایہا رات تہاڈی آخری ہے ہنی عین ڈوپہر جوانی دے  جڈاں سوچیا ہم تیڈے نکھڑن دا ہمی پل پل نبضاں چُھٹیاں چن اکبر ....٭.... ہمی آکھیا پردہ داراں کوں اینکوں مہندیاں سگن دیاں لاﺅ چا تیڈی شادی دا سنڑ کل سینیں ہن اَج رونون کوں جُٹیاں چن اکبر ....٭.... رہے رات گئی ہے بہوں تھوڑی کیا سنونڑ امڑی توں تھی سنگسن ہن مدتاں تیڈی زندگی دیاں آ عین شباب تے کُھٹیاں چن اکبر ....٭.... بیٹھی ڈہدی ہاں ایویں منہ تیڈا جیویں آخری منہ جگ ڈہدا ہے  میڈی ممتا دیاں کل امیداں ہن کھڑ تقدیر چا لُٹیاں چن اکبر ....٭.... جعفر او چن ہنڑ وس پووے جیکوں رو کے آہدیاں ہن پھوپھیاں رب جانڑے کیوں پردیس اِچ ہن ساڈے گھر توں خوشیاں رُٹھیاں چن اکبر ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {1369} ڈسا اَے شام غریباں جو ساڈا کیا بچ گئے  ساڈی غریبی دا ہنڑ کیڑھا آسرا بچ گئے  ....٭.... خیام ڈیکھ اساڈے دھواں دھواں ڈِسدن  تے ٹر گیاں دے تاں قدماں دے گم نشاں ڈِسدن  نگاہ کر ہاں میڈا ہنڑ کیڑھا بھرا بچ گئے  ....٭.... تمام ظلم میں چپ کر کے اَج نبھا آئی ہاں  تے ٹھردے خیمے وِچوں ہک بیمار چا آئی ہاں  تے کون پتراں وِچوں ہنڑ ایندے سوا بچ گئے  ....٭.... میڈی یتیم دے ڈو دُر وی ہن تاں لہہ گئے ہن  جو قطرے خون دے وہنڑیں آہن او وہہ گئے ہن  تے ترکہ گھر دا توں خود ڈیکھ ہنڑ کیڑھا بچ گئے  ....٭.... جو لعل وطناں اُتوں نال چا کے آئے ہاسے  تمام جھولیاں اپنیاں سجا کے آئے ہاسے  اُنہاں وِچوں توں ڈسا کیڑھا ماہ لقا بچ گئے ....٭.... کریندائے عرض اے جعفر اَے سین دا جایا  کہیں دے وارثاں بدلے کنوں نہیں ہتھ چایا میڈا کریم تیڈے گھر دا خوں بہا بچ گئے  ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {2144} پرسہ توں جھل میڈا سخی کل اپنی آل اطہار دا آقا بہوں ارمان ہے تہاڈے لٹے گلزار دا ....٭.... ایں گالھ دا بہوں درد ہے سینیں ڈِٹھے صدمات بہوں  یارہاں دی شب پر درد ہن ہر سین دے حالات بہوں  رِہیاں روندیاں ہن رات بھر گھن آسرا بیمار دا ....٭.... ارمان ہے مقتل وِچوں سینیں کیتا جیویں گزر ہن سامنے لاشاں پیاں ہا درد توں پھٹدا جگر  رونون وی ہئی اوکھا بہوں ہر مونجھی پردہ دار دا ....٭.... ارمان ہے سینیں جیویں بابے دی نگری وِچ گیاں  ڈِتیاں مکانڑاں کوفیاں سینیں بہوں روندیاں رہیاں  بالکل خلافِ شان ہا ماحول او بازار دا ....٭.... افسوس ہے سینیں کوں کیوں ہا شام ونجناں پئے گیا بازار دیاں تھکیاں ہوئیاں دے درد دی ہئی انتہا وَنج کے ڈِٹھا ماحول ہئی گستاخ بہوں دربار دا ....٭.... جعفر کریندا ہے دعا ہونون تیڈیاں خوشیاں سخی ہر سین کوں دنیا اُتے ہووے نصیب ابدی خوشی  گھر ڈیکھ وسدے دل ٹھرے غازی علمبردار دا