JamanshahBlog

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {575} جے ویندائیں تاں توں وَنج اکبر مجبوریاں کیوں جِتلیندائیں  میں کجھ نہیں لگدی اِتھ کہیں دی توں وَنج اکبر جے ویندائیں ....٭.... ہُج لگدی ہے نال بھرانواں دے میڈی غلطی اکبر معاف چا کر تیڈے نال جو جھیڑا جھیڑیا ہم دل رب دے لیکھے صاف چا کر  تیڈی اپنی جو منشا کوئے نہیں کیوں بئے بئے عذر بنڑیندائیں  ....٭.... ہِم کل ہُم دعوے اَج مک گئے میکوں کہیں تے کوئی شکوہ کوئے نہیں  ہُج ہوندی ہے سکیاں بھائیاں تے میڈا رشتے نال بھرا کوئے نہیں  نمہی کوئی ناراضگی کیوں اکبر چپ کر کے نیر وہیندائیں  ....٭.... میں کہیں تے کیا ناراض تھیواں ہے سارا پھیر نصیباں دا تقدیر دا لکھیا ایویں ہا نہیں کوئی پرسان غریباں دا نت لاہندی مس دو خیر ہووی کیوں بھین دا صبر ازمیندائیں ....٭....  ہم ناز کریندی بھینیں تے میڈے حصے اکبر آیا ہے  ہر بھین کوں ملدیں شرم آندائے میڈا تئیں ہر مان مکایا ہے  کل دعوے تروڑ کے اُجڑی دے ڈس بئی کیڑھی منویندائیں  ....٭.... تیڈے آکھے اُٹھ توں لہہ پئی ہاں ہر درد گوارا کر گئی ہاں  توڑے مشکل ڈکیم ہنجواں کوں ہر حال سہارا کر گ...

 بسم اللہ الرحمن الرحیم   یا مولا کریم عجل اللہ فرجک و صلوات اللہ علیک و علیٰ آبائک اجمعین  ﴾جان ِجہاں﴿ 19:5:1986 تیرے سوا کوئی نہیں میرا یہاں جانِ جہاں آنکھیں مری ڈھونڈیں تجھے تو ہے کہاں جانِ جہاں ہر شام شامِ غم مری ہر صبح آنکھیں نم مری  چھائی ہیں دل پر درد کی مایوسیاں جانِ جہاں یہ زندگی ویران ہے ہونٹوں پہ اب تو جان ہے  آنکھوں میں خیمہ زن ہیں اب تاریکیاں جانِ جہاں ڈوبی ہے نبض امید کی حسرت ہے صرف اک دید کی  ہونٹوں پہ ہیں اب موت کی چند ہچکیاں جانِ جہاں دشوار ہے یہ رہگذر مایوس کن ہے یہ سفر منزل ہے گم اور کھو گیا ہے کارواں جانِ جہاں اک لاش ہے یہ زندگی کاندھوں پہ میرے آ پڑی اب راستوں کا ہو گیا ہے گم نشاں جانِ جہاں پل بھر سرِ بالیں تو آ دیکھ حال چشم شوق کا  آنکھوں میں دم ہے منتظر ہونٹوں پہ جاں جانِ جہاں ہے انتظار اب اس قدر ہر سو بھٹکتی ہے نظر  ہیں زندگی اور موت سے بیزاریاں جانِ جہاں اتنی نہ اب تاخیر کر دیدار کی تدبیر کر  یا موت دے یا ختم کر یہ داستاں جانِ جہاں جیون بھی شاید چھوڑ دے لب پر دعا دم توڑ دے  امید کرتی ہے خود کشی ، ہوں نیم جاں ...

 یا مولا کریم نوحہ پاک آکھو غازی کوں اجہ محمل توں بھینڑیں کوں لہانون آپ آوے ودھ ویسی مانڑ میں اجڑی دا ساڈے پردے بنڑانون آپ آوے ....٭.... لکھ عزتاں ہووس حکم ڈتس اوندا حکم ہے اٹھ توں لہندی ہاں میڈا ناز سلامت رہے شالا اوندے شہر اچ پیدل آندی ہاں جیویں ہئی دستور اونکوں آکھ ڈیوو نعلین پوانون آپ آوے ....٭.... میڈے ویر کوں شاید اندازہ نہیں میڈا قافلہ ٹرن دے ڈا دا نہیں میکوں ویر دی موت مکا چھوڑیائے او وقت ہن عون دی ما دا نہیں اوندے حکم دی لکھ تعمیل کراں محمل تاں بہلانون آپ آوے ....٭.... ودھ ویسی عزت ایں اجڑی دی کرے استقبال بھرا میڈا میکوں فخر ہا جیویں غازی تے رہے قائم او مانڑ سدا میڈا گر ٹرن ضروری ہے میڈا ہتھ نپ کے ٹرانون آپ آوے ....٭.... جیویں وسدے ویلے محمل توں میکوں ادباں نال لہیندا ہا اوندا بازو پکڑ میں لہندی ہم او زانون آپ جھکیندا ہا میڈا دل آہدائے اونویں ویر میڈا اوہا رسم نبھانون آپ آوے ....٭.... جعفر عباس دی شہزادی ول وسدے پاک بھرا ڈیکھے وسے گھر ایں شام دی ملکہ دا بھائیاں دا بخت ولا ڈیکھے ایں بھینڑ کوں خوشیاں پتراں دیاں ہنڑ غازی ڈکھانون آپ آوے ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {1395}  بھین آئی ہے شام توں باپردہ اجہ سر تے چادر پا کے  آکھے جابر ونج کے غازی  کوں اجہ شام دے امن نبھا کے  ....٭.... میڈے دل وچ جو اندازہ ہا میکوں پور اتھوں گھٹ ڈسدا ہے  ستونجھا محمل سنڑدا ہم ہنڑ ترائے محمل بچوا کے  ....٭.... تیڈا میں پیغام سنڑایا ہے لہہ کھڑی ہے اٹھ توں عون دی ما تیڈی کرن زواری شام وچوں بھرجائیاں نال رلا کے  ....٭.... ہر سین دی جھولی خالی ہے معصوم نہ جانڑے کن گئے ہن  ہے ڈسدا شام دے راہاں وچ کئی کمسن بال سمہا کے  ....٭.... دستور ہے جیویں بھینڑیں دا ویر استقبال کریندے ہن  اٹھی غازی بھین دے کوہلوں جل تیڈے ملنڑ دیاں آساں لا کے  ....٭.... میں محملاں دے وچ غور کیتائے معصومہ سین وی نہیں ڈسدی معلوم تھیندائے زندان دیوچ تیڈی کمسن بھین ٹکا کے  ....٭.... جعفر جڈاں آسی وطن اتے بارات یکی علی اکبر دی خود آکھسی عون دی ما غازی خود پتر کوں سہرے پا کے  ....٭....

یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {1250} عباس شام توں کئی پردہ دار آئے ہن بڑے اُداس بڑے سوگوار آئے ہن ....٭.... تہاڈا نام میں چایائے او سنڑ کے روندے ہن میکوں یقیں ہے تیڈے رشتہ دار آئے ہن ....٭.... نشان کئی میکوں وِچ گسنیاں دے ڈِسدے ہن اے قید جیویں مسلسل گزار آئے ہن ....٭.... ٹرن دے نام تے بیمار خون روندا ہے  عجیب رنگ دے اے تیڈے زوار آئے ہن  ....٭.... اِنہاں دے وین جاں سنڑداں تاں دل ہے ہل ویندا  اکھیں توں خون دی گھن کے پھنوار آئے ہن  ....٭.... حسن ص دے لعل دا اعلان اے ہووے جعفر گھن انتقام کیتے ذوالفقار آئے ہن  ....٭....  

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {1511} سارا گھر سین میڈی راہِ خدا ڈے بیٹھی  پاک غازی جیہاں سلطانِ وفا ڈے بیٹھی  ....٭.... صدقہ اکبر دا بنڑا عون و محمد ٹورے  لیکن اکبر دی جوانی دی ادا ڈے بیٹھی  ....٭.... جنہاں بھائیاں توں فدا کیتے ڈُکھی لخت جگر کتنا ارمان ہے اُجڑی او بھرا ڈے بیٹھی  ....٭.... جیڑھی چادر اُتوں نوں بھائیاں فدا سر کیتے  ڈینہ کھڑے نال اُوہا سر دی رِدا ڈے بیٹھی  ....٭.... خیمے ٹھر گئے اَتے زیور وی لٹی گئے سارے  پینگھا اصغر دا تے قاسم دی حنا ڈے بیٹھی  ....٭.... جعفر اوں سین دا آباد ہو گھر دنیا تے  جیڑھی سامان بزرگاں دا یکا ڈے بیٹھی ....٭....

  یا مولا کریم نوحہ پاک تیڈے کتنے قاتل ہِن قاسم کوئی آنڑ میکوں سمجھاوے تیڈی امڑی کتنے جاوے  نئیں بند دے نال جو بند رلدا کوئی آ ترتیب بنڑاوے ....٭.... دستور ہے ٹر گیاں دا بچڑا ہے چہرہ آنڑ ڈکھیندا میں سئے سئے چارے لا رہی ہاں تیڈا چہرہ نئیں سنجنڑیندا  میں ہر ہک برگ سنبھالیا ہے ترتیب ناں کوئی بنڑ آوے ....٭.... میں سوچیا ہا تیڈا منہ چمساں تیڈے ہتھ اکھیاں تے لیساں  تیکوں جھولی سمہا کے چن بچڑا تیڈیاں زلفاں وی سنوریساں  تیڈی ایجہیں حالت ہے بچڑا ہاں نال کیویں ما لاوے  ....٭.... ہمی آکھیا تیڈیاں پھپھیاں کوں کرو مدد کریم دیاں بھینڑیں  تیڈے بکھرے بدن کوں ڈیکھ کے چن ہن روندیاں ساریاں سینڑیں ہے سانجھا ڈکھ ماءپھپھیاں دا ہر کہیں دا دل گھبراوے  ....٭.... ہے مانواں کیتے اوکھ ہوندا پتراں دی لاش تے آنون  ہے دل آہدا گل لانونڑ کوں ہے اوکھ اتھاں گل لانونڑ  نئیں لائق چمن دے بدن تیڈا ایہو ڈکھ سئے حشر جگاوے  ....٭.... ہک ڈینہ آسی میڈا چن بچڑا آسی جعفر دا لجپالِ ساکوں آنڑ وسیسی حسن دا چن وس پوساں پتراں نالِ اجہ ڈکھ ہن سر توں تار بہوں بیٹھی اجڑی خاک رواوے...

 یا مولا کریم نوحہ پاک ہنڑ کیوں رہا کریندائیں ساڈی کیڑھی شئے بچائی ہئی دربار وچ سڈا کے تعظیم وی کرائی ہئی  ....٭.... نو ویر ہَن ڈکھی دے کربل دے وچ ٹرائے نی  یارہی دی رات ساڈے خیمے یکے ٹھرائے نی  ساڈا سارا گھر لٹا کے تئیں عید وی منائی ہئی  ....٭.... مشہور ساڈا پردہ ہا وچ یکے عرب دے  آ گئے ہیں شہر تیڈے اساں نال کہیں سبب دے  ہر پردہ دار میڈی بازار وچ ٹرائی ہئی ....٭.... معافی جو بہہ کے منگدائیں معافی میں کیوں ڈیساں  جیکوں طور تے ڈٹھا ہِم کیویں ویر میں بھلیساں  کیا ونج کراں مدینے ساڈی ہر خوشی مکائی ہئی  ....٭.... ہُنڑ رل مزاج گئے ہِن ظالم ایں قید نالے  ہک سال دے امن وچ تھی گئے سفید والے  نروار دے بہانے ہر سین تئیں روائی ہئی  ....٭.... جعفر حسن دا جانی گھنے انتقام آ کے  خوش ہووے پاک بی بی بھائیاں دے گھر وسا کے  جیڑھی آکھے اے ڈکھی تاں ویرن دے سانگے آئی ہئی  ....٭....