JamanshahBlog

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {2423} مہمان ہن اَج دی رات دیاں تیڈی مس دیاں سبزیاں پُھٹیاں چن اکبر ہن آ کے عین جوانی تے میڈے دل دیاں آساں تُرٹیاں چن اکبر ....٭.... ایہا رات تہاڈی آخری ہے ہنی عین ڈوپہر جوانی دے  جڈاں سوچیا ہم تیڈے نکھڑن دا ہمی پل پل نبضاں چُھٹیاں چن اکبر ....٭.... ہمی آکھیا پردہ داراں کوں اینکوں مہندیاں سگن دیاں لاﺅ چا تیڈی شادی دا سنڑ کل سینیں ہن اَج رونون کوں جُٹیاں چن اکبر ....٭.... رہے رات گئی ہے بہوں تھوڑی کیا سنونڑ امڑی توں تھی سنگسن ہن مدتاں تیڈی زندگی دیاں آ عین شباب تے کُھٹیاں چن اکبر ....٭.... بیٹھی ڈہدی ہاں ایویں منہ تیڈا جیویں آخری منہ جگ ڈہدا ہے  میڈی ممتا دیاں کل امیداں ہن کھڑ تقدیر چا لُٹیاں چن اکبر ....٭.... جعفر او چن ہنڑ وس پووے جیکوں رو کے آہدیاں ہن پھوپھیاں رب جانڑے کیوں پردیس اِچ ہن ساڈے گھر توں خوشیاں رُٹھیاں چن اکبر ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {1369} ڈسا اَے شام غریباں جو ساڈا کیا بچ گئے  ساڈی غریبی دا ہنڑ کیڑھا آسرا بچ گئے  ....٭.... خیام ڈیکھ اساڈے دھواں دھواں ڈِسدن  تے ٹر گیاں دے تاں قدماں دے گم نشاں ڈِسدن  نگاہ کر ہاں میڈا ہنڑ کیڑھا بھرا بچ گئے  ....٭.... تمام ظلم میں چپ کر کے اَج نبھا آئی ہاں  تے ٹھردے خیمے وِچوں ہک بیمار چا آئی ہاں  تے کون پتراں وِچوں ہنڑ ایندے سوا بچ گئے  ....٭.... میڈی یتیم دے ڈو دُر وی ہن تاں لہہ گئے ہن  جو قطرے خون دے وہنڑیں آہن او وہہ گئے ہن  تے ترکہ گھر دا توں خود ڈیکھ ہنڑ کیڑھا بچ گئے  ....٭.... جو لعل وطناں اُتوں نال چا کے آئے ہاسے  تمام جھولیاں اپنیاں سجا کے آئے ہاسے  اُنہاں وِچوں توں ڈسا کیڑھا ماہ لقا بچ گئے ....٭.... کریندائے عرض اے جعفر اَے سین دا جایا  کہیں دے وارثاں بدلے کنوں نہیں ہتھ چایا میڈا کریم تیڈے گھر دا خوں بہا بچ گئے  ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {2144} پرسہ توں جھل میڈا سخی کل اپنی آل اطہار دا آقا بہوں ارمان ہے تہاڈے لٹے گلزار دا ....٭.... ایں گالھ دا بہوں درد ہے سینیں ڈِٹھے صدمات بہوں  یارہاں دی شب پر درد ہن ہر سین دے حالات بہوں  رِہیاں روندیاں ہن رات بھر گھن آسرا بیمار دا ....٭.... ارمان ہے مقتل وِچوں سینیں کیتا جیویں گزر ہن سامنے لاشاں پیاں ہا درد توں پھٹدا جگر  رونون وی ہئی اوکھا بہوں ہر مونجھی پردہ دار دا ....٭.... ارمان ہے سینیں جیویں بابے دی نگری وِچ گیاں  ڈِتیاں مکانڑاں کوفیاں سینیں بہوں روندیاں رہیاں  بالکل خلافِ شان ہا ماحول او بازار دا ....٭.... افسوس ہے سینیں کوں کیوں ہا شام ونجناں پئے گیا بازار دیاں تھکیاں ہوئیاں دے درد دی ہئی انتہا وَنج کے ڈِٹھا ماحول ہئی گستاخ بہوں دربار دا ....٭.... جعفر کریندا ہے دعا ہونون تیڈیاں خوشیاں سخی ہر سین کوں دنیا اُتے ہووے نصیب ابدی خوشی  گھر ڈیکھ وسدے دل ٹھرے غازی علمبردار دا

 یا مولا کریم نوحہ پاک  غازی دی شہادت خیمیاں وچہ کر محشر گئی برپائے لا خالی مشک کوں اکھیاں تے رہے روندے بھین بھرائے ....٭.... پچھیا معصومہ میڈے چاچے دی کیوں لاش نیئں خیمے آئی شبیر جواب اچہ غازی دے ڈوہیں ہتھ چا کے ڈکھلائے ....٭....  سرتاج دی تانگھ اچہ ہک بی بی ہئی در خیمے دو ڈہدی  ڈٹھا زخمی علم جو غازی دا غش کر گئی فضل دی مائے  ....٭.... پانی دی آس تے بال یکے ہن کھڑے خود جام اٹھا کے  اونویں رہ گئے جام ہتھاں دے وچہ ٹر گئے او وچہ صحرائے ....٭.... ہر سین کوں فکر ہا پردے دا سئے چنتے پاک ردا دے  بے ساختہ ہر ہک بی بی نے پائی سر وچہ خاک شفائے ....٭.... جعفر ایں علم دے وارث دا ہن گھر اطہر وس پووے گھنے بدلہ علماں والے دا ہن جلدی شاہ خضرائے ....٭....

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {398} نانا شام دے قیدی ول وطناں تے آئے نی  اُجڑی ستر قدم توں ڈِہدیں ویر ٹرائے نی  ....٭.... تیڈے شہر اِچ نانا میں آنون دی رہی نہیں  کیڑھی جفا ہے جیڑھی نال اساڈے تھئی نہیں  چپ کر کے میں اُجڑی زیور سال ہنڈھائے نی  ....٭.... جیکوں مہر تے چا کے ہاوی آپ کھڈایا  تیڈی امت اُوہیں دا سر نیزے تے چایا پیاسے گرم زمیں تے اُجڑی ویر سمہائے نی  ....٭.... ڈھیر سلام ہا ڈیندا تیڈا پاک نواسہ  جیکوں منڑ دریا تے ماریا امت پیاسہ  میکوں ویر ناہی ڈِسدا پھل ایں امت وسائے نی  ....٭.... بھین نہیں او جیندی ٹرن جیندے چن بھائی  باجھ بھرا دے نانا میں اُجڑی ہاں آئی  بن کربل دے میڈے سارے مان مُکائے نی  ....٭.... بھائیاں توں مکوں ہا پردہ پاک پیارا  شام غریباں ساڈا مان مُکایا سارا امت شقی نے ساڈے پردے آن بنڑائے نی  ....٭.... چھوڑیا نہیں جیون دا شام والے بازاراں  تیڈی دھی اُجڑی کوں مار مکائے نرواراں  تخت تے بہہ کے ظالم ہک ہک دے ناں چائے نی  ....٭.... ویر کوں گرم زمیں تے چھوڑ کے میں ٹر پئی ہم  چھوڑ کے...

 یا مولا کریم ﴾نوحہ پاک﴿ {575} جے ویندائیں تاں توں وَنج اکبر مجبوریاں کیوں جِتلیندائیں  میں کجھ نہیں لگدی اِتھ کہیں دی توں وَنج اکبر جے ویندائیں ....٭.... ہُج لگدی ہے نال بھرانواں دے میڈی غلطی اکبر معاف چا کر تیڈے نال جو جھیڑا جھیڑیا ہم دل رب دے لیکھے صاف چا کر  تیڈی اپنی جو منشا کوئے نہیں کیوں بئے بئے عذر بنڑیندائیں  ....٭.... ہِم کل ہُم دعوے اَج مک گئے میکوں کہیں تے کوئی شکوہ کوئے نہیں  ہُج ہوندی ہے سکیاں بھائیاں تے میڈا رشتے نال بھرا کوئے نہیں  نمہی کوئی ناراضگی کیوں اکبر چپ کر کے نیر وہیندائیں  ....٭.... میں کہیں تے کیا ناراض تھیواں ہے سارا پھیر نصیباں دا تقدیر دا لکھیا ایویں ہا نہیں کوئی پرسان غریباں دا نت لاہندی مس دو خیر ہووی کیوں بھین دا صبر ازمیندائیں ....٭....  ہم ناز کریندی بھینیں تے میڈے حصے اکبر آیا ہے  ہر بھین کوں ملدیں شرم آندائے میڈا تئیں ہر مان مکایا ہے  کل دعوے تروڑ کے اُجڑی دے ڈس بئی کیڑھی منویندائیں  ....٭.... تیڈے آکھے اُٹھ توں لہہ پئی ہاں ہر درد گوارا کر گئی ہاں  توڑے مشکل ڈکیم ہنجواں کوں ہر حال سہارا کر گ...

 بسم اللہ الرحمن الرحیم   یا مولا کریم عجل اللہ فرجک و صلوات اللہ علیک و علیٰ آبائک اجمعین  ﴾جان ِجہاں﴿ 19:5:1986 تیرے سوا کوئی نہیں میرا یہاں جانِ جہاں آنکھیں مری ڈھونڈیں تجھے تو ہے کہاں جانِ جہاں ہر شام شامِ غم مری ہر صبح آنکھیں نم مری  چھائی ہیں دل پر درد کی مایوسیاں جانِ جہاں یہ زندگی ویران ہے ہونٹوں پہ اب تو جان ہے  آنکھوں میں خیمہ زن ہیں اب تاریکیاں جانِ جہاں ڈوبی ہے نبض امید کی حسرت ہے صرف اک دید کی  ہونٹوں پہ ہیں اب موت کی چند ہچکیاں جانِ جہاں دشوار ہے یہ رہگذر مایوس کن ہے یہ سفر منزل ہے گم اور کھو گیا ہے کارواں جانِ جہاں اک لاش ہے یہ زندگی کاندھوں پہ میرے آ پڑی اب راستوں کا ہو گیا ہے گم نشاں جانِ جہاں پل بھر سرِ بالیں تو آ دیکھ حال چشم شوق کا  آنکھوں میں دم ہے منتظر ہونٹوں پہ جاں جانِ جہاں ہے انتظار اب اس قدر ہر سو بھٹکتی ہے نظر  ہیں زندگی اور موت سے بیزاریاں جانِ جہاں اتنی نہ اب تاخیر کر دیدار کی تدبیر کر  یا موت دے یا ختم کر یہ داستاں جانِ جہاں جیون بھی شاید چھوڑ دے لب پر دعا دم توڑ دے  امید کرتی ہے خود کشی ، ہوں نیم جاں ...